VOLEYBOLDA PARMAK PAS


ÖNE PARMAK PAS
Topun istenilen yere kolların,ellerin,parmakların ve bacakların yardımı ile gönderilmesi işlemi pas olarak tanımlanabilir. Voleybol oyunu için en önemli unsurlardan birisidir.Topa hakim olabilme ve sahada istenilen yere topun en isabetli bir şekilde atılabilmesine olanak tanır.

Çeşitleri şunlardır:
1-Atılacak mesafeye gör
2-Kazandırılan hıza göre
3-Havada çizdiği yörüngeye göre
4-Gönderildiği yöne göre
5-Vücudun konumuna göre

Atılacak Mesafeye Göre:
Voleybolda yapılan paslarda hatanın az olması için gösterilen titizlik yanında,topun gönderileceği noktanın da çok iyi hesaplanarak pas yapılması gerekmektedir.Çünkü yapılan pasların büyük bir çoğunluğu yörünge çizerek hedefe ulaşmaktadır.Pası alıp değerlendirecek olan sporcunun hareket halinde olduğu da kabul edildiği zaman,pasın hızınında değerlendirilip atılması gerekir.Bu şartlarda pas atıldığı zaman sporcunun top ile istenilen noktada birleşmesi sağlanmış olur. Demek oluyor ki pas yapılırken topun yollanacağı mesafe ve topun bu mesafeyi ne kadar zamanda katetmesi gerektiği (yani topa kazandırılacak hız)belirlenerek hemen ona göre düzgün bir vuruş yapılması gerekmektedir.Burada topun pas yapıldığı noktadan ikinci vuruşun yapılacağı noktanın arasındaki uzaklık değerlendirilmektedir.

Uzun Pas:
Bu paslar 4,5 metrelik bir mesafeden başlıyarak daha uzun mesafelere yapılan paslardır.Kesin bir uzaklık vermek olanak dışıdır.En uzun mesafe sporcunun kapasitesiyle doğru orantılıdır.Bir sporcu en uzak 10 metreden pas yaparken,bir başkası 15 metre mesafeden pas yapabilir.Uzun pas olarak saha dışından veya saha gerisinden topun fileye yaklaştırılması,file boyunca uzatılan toplar ve rakip sahanın dip çizgisi tarafına atılan toplar uzun pas kavramı içinde tanımlanır.

Yakın Pas:
Sıfır metre ile 4,5 metre arasında yapılan paslardır.Oyuncu bulunduğu yere veya 4,5 metrelik bir mesafeye pas yapar.Bu yakın paslar oyun içinde sürekli kullanılır.Voleybola yeni başlayanlar için başlangıçta yakın pas çalışmaları uygulanır. Zamanla bu mesafe artırılarak uzun pasları da kolaylıkla yapabilmesi için çalışmalara geçilir.

Kazandırılan Hıza Göre Paslar:
Topa kazandırılacak hız çok iyi hesaplanmalı ve pas vuruşu buna göre ayarlanarak yapılmalıdır.

Normal Hızla Yapılan Paslar:
Oyuncu kendine gelen topu karşısında bulunan oyuncunun hareketlerini zorlaştırmadan rahatlıkla kullanabileceği veya kolaylıkla pas yapabileceği hızla göndermesidir.Normal hızla gönderilen bu pas çeşitinde top kesin olarak havada bir çan eğrisi çizmektedir ve bu paslar oyunda daha çok rakip sahaya atılmayan paslarda kullanılmaktadır.

Yüksek Hızla Yapılan Paslar:
Rakibe hareket olanağı bırakmayacak hızda yollanan bir pas çeşitidir.Topun hızı arttıkça topun çizdiği yörünge doğru bir çizgiye yaklaşmaktadır.Eğer bu topu takım arkadaşı kullanacaksa daha vuruş yapılmadan,o oyuncunun harekete geçerek topun gelmesi olası noktada olması gerekir.Bu hızlı paslar bugün modern voleybolda kurşun paslar olarak kullanılmakta ve pastaki başarının sonuca etkisi çok büyük olmaktadır.

Havada Çizdiği Yörüngeye Göre:

Yüksek Pas:
Pasör,smaçör,savunma dublajı,blok ve hücum dublajına rahat hareket etme zamanı sağlayan bir pas çeşitidir.Oyuncuların yerlerini almaları için diğer paslara oranla daha geniş zaman aralığı vardır.Hücum oyuncusunun daha isabetli ve kontrollü smaç yapması olanağını sağlar.Bu pas çeşidi oyunlarda bir taktik olarak kullanılabilir.Örneğin; bu şekilde oyun yavaşlatılarak rakibin oyundaki hızları kesilir veya takım yaşlı ve kondisyonu yetersiz elemanlardan kurulu ise yüksek paslarla takımın daha rahat oynaması va daha geç yorulmasına olanak tanınabilir.

Orta Yükseklikte Pas:
Normal olarak kabul edilen bir pas çeşitidir.Çember pas olarak da adlandırılmaktadır.Bu paslarla oyunun hızı,yüksek pasa oranla daha süratlidir.

Alçak Pas:
File boyunca uzatılan,rakibin blok tutma olanağı az olan bir pas çeşitidir.Topun yüksekliği fileden bir metre civarındadır. Yukarıda saydığımız paslardan daha hızlıdır.

Kurşun Pas:
Bu pas havada herhangi bir yörünge çizmez.Pasör tarafından en hızlı ve düz bir yolla hücum oyuncusuna aktarılır.En hızlı pas çeşitidir.Bu pasları kullanmak için önceden harekete geçilmelidir ve blok tutulması zordur.

Kısa Pas:
Pasör 0-1 metre civarında, filenin 80-100 cm. üzerine kaldırdığı pas çeşitidir.Burada smaçörün çabukluğu ve kaldırılan pasın zamanı önemlidir.En az kurşun pas kadar rakip takım için tehlikelidir.

Gönderildiği Yöne Göre:

Öne Pas:
Voleybolda sahanın her yerinde ve yönünde uygulanan bir pas çeşitidir.Oyuncu,cephesinin dönük olduğu yöne doğru pası atar.

Geriye Pas:
Oyuncunun, cephesinin aksi yönüne,başın üzerinden topu parmakları,bilekleri ve belinin yardımıyla gönderdiği pastır. Topun hızı daha önce belirlenen şartlarda alınır.Geriye gönderilirken bacakların,kolların,dirseklerin,bileklerin,parmakların ve belin yardımıyla vücudun geriye doğru esnetilmesi ile topu geride istenilen yöndeki noktaya gönderilmesini sağlar.

Yana Pas:
Oyun sırasında çok az uygulanan bu pas şekli,bloku aldatmak veya önceden pozisyon alınmadan fileye çok yakın gelen topların oyuncunun fileye temas etmemesini temin amacıyla uygulanır.Yan pasla bloku tereddüte düşürme,smaçörün file üstüne açılan tek pası, yanındaki oyuncuya sıçrayarak pas vermesi veya sahanın ortasından herhangi bir oyuncunun ikinci pas şeklinde top atması ile gerçekleştirilir.

Vücudun Konumuna Göre:

Normal Halde Pas:
Pas yapılırken vücudun zeminle teması kesilmemektedir yani her iki ayakta zeminle temas halindedir.Bunun için daha topa vuruş yapılmadan topun geleceği noktaya deplase olup vuruş için vücudun tüm hazırlıkları tamamlanır ve bundan sonra vuruş yapılır.

Hareket Halinde Pas:
Hareket halinde pas yapılırken vücudun zeminle teması kesilmez,yalnızca vuruş yapılırken vücut yukarıda anlatılan şartlara uygun bir top bekleme pozisyonunda değildir.Yani hareket devam ediyordur.Bu bir yürüme,koşma,düşme ya da buna benzer bir işlem yapmaya devam ediyor anlamına gelmelidir.Saha içinde yukarıdaki hareketler devam ederken oyuncunun pas kaldırmasıdır.Uygulaması zor olan paslardan birisidir ve faülsüz yapılabilmesi için çok çalışılması gerekir.

Sıçrayarak Pas:
Normal pozisyonlarda alınamayacak yükseklikteki topların değerlendirilmesi için uygulanan bir pas olarak görünse de günümüz modern voleybolunda hücum gücü artan pasörün file önünde en azından bir blok oyuncusunu yerinde tutmak ve geriden bekleme aldatmalarını da kullanarak rakip bloğu yanıltmak için kullanılan bir pastır.Burada en önemli unsur havada topla buluşma zamanıdır.Oyuncu vuruşunu yalnızca bileklerin ve parmakların yardımıyla yaptığı ve havada olduğu için uygulanması zordur.Bu pas çeşidi öne pas veya geriye pas olarak yapılabilir.


PARMAK PASIN ÖĞRETİMİ


PASA HAZIRLAYICI ALIŞTIRMALAR:
1- Topu havaya atıp baş üzerinde tutma
2- Otururken topu bir elle atıp baş üzerinde iki elle tutma, sonra diğer elle atıp baş üzerinde tutma
3- Topu otururken havaya atma-kalkıp tutma, tam tersi topu havaya atma oturup tutma
4- Topu havaya atıp tutarken iyice çömelerek topa kafayla vurma

5- TOPLA TOPU TAKİP OYUNU: Büyükçe bir dairede oyuncular tek-çift sayarak iki gruba ayrılır.Tüm tekler aynı grubu,çiftler ise diğer grubu oluştururlar.Oyunda iki top kullanılır Topun biri teklerde,diğeri ise çiftlerdedir.Verilen komutla oyun başlar.Toplar aynı yönde döndürülmeli ve kendi grubundaki arkadaşına verilmelidir.Oyunun amacı,baş üzerinden çabuk pas verip diğer grubun pasını yakalayarak geçmektir.Başaran takım bir puan alır.Başlangıç yerine gelindiğinde devam edilir ve sonuçta puanlar sayılır.


                   




6- 10 SAYI OYUNU: Oyuncular eşit sayıda ve denk kuvvette iki takıma ayrılırlar ve belirtilen saha içerisine serbest olarak dağılırlar.Kura atışı sonucu kazanan takım düdükle veya başla komutuyla kendi takım arkadaşlarından en uygun olanına baş üzerinden pas verir ve yüksek sesle “1” diye bağırır.Her pası veren oyuncu bir sonraki sayıyı yüksek sesle söyler.Oyun 10 sayıya kadar devam eder ve 10 sayıyı tamamlayan takım 1 puan kazanır.Her 10 sayıda 1 puan alınır. Topsuz olan diğer takım oyuncuları rakip takımın oyuncularından topu almaya,paslaşmaya engel olmaya veya topu yakalamaya çalışırlar.Rakip takım topa sahip olduğu andan itibaren kendi arasında paslaşmaya başlar.Önceden belirlenen skora ulaşan takım oyunu kazanmış sayılır.Sayı yapan oyunculara rakibin arkasında kalmaması,daima boş yere kaçıp pas istemesi ve pasların yerini bulması istenir.Savunma yapan oyunculardan ise hata yapmadan mücadele etmesi istenir. Kurallar:Top havada baş üzerinden atılıp tutulur,oyuncunun elinden top alınmaz,vücut teması yoktur.Top herhangi bir şekilde yere düştükten veya karşı takımın kontrolüne geçtikten sonra tekrar elde edilirse oyun 1’den başlanarak yeniden sayılır.

7- “TUTTUM DUR” OYUNU (STOP):Dairenin ortasında elinde top olan bir oyuncu bulunur.Ortadaki oyuncu diğer oyunculardan birinin adını veya önceden verilen numarayı yüksek sesle söylerken topu yukarıya doğru atar veya yere kuvvetle vurarak sıçratır.Bu arada diğer oyuncular istedikleri yöne koşarlar.Adı söylenen oyuncu topu baş üstünde tutunca, daha doğrusu kontrol altına alınca stop “Dur” diye bağırır.Diğerleri ise bulundukları yerde hareketsiz dururlar.Elinde top olan oyuncu bunlardan kendisine en yakın olanını vurmaya çalışır.Vuruş başarılırsa yer değiştirilir ve oyun devam eder. Vuran oyuncunun elinde top ile kesinlikle yürümemesi,diğer oyuncuların ise hiç hareket etmemesi gerekir.8- 8 Oyuncu ile oynanabilecek bir oyundur.6 oyuncu file araya alınarak 3-3 karşılıklı dizilirler.İki kişi de filenin her iki kenarında hazır bekler.Hücum sahası içinde bulunan oyuncular aşağıdaki gibi sıra ile baş üzerinden birbirlerine topu atıp tutarlar.Top başlanan yere gelinceye kadar kenarda bekleyen oyuncular hücum çizgilerinin gerisinden birer tur atarak başlangıç yerine gelirler.Bu yer değiştirme işlemini hangi oyuncu önce yaparsa o oyuncu bir puan kazanmış olur.Koşan oyuncu daha sonra sahadaki bir arkadaşıyla yer değiştirir.Kural: Top başın üzerinden atılıp tutulmalıdır.